دانلود نرم افزار و برنامه

به ASP.NET Core 7، یک میان‌افزار جدید به نام Rate limiter اضافه شده‌است که امکان محدود سازی دسترسی به منابع برنامه‌ی ما را میسر می‌کند. این میان‌افزار، طراحی جامع و مفصلی را دارد. به همین جهت نیاز است در ابتدا با مفاهیم مرتبط با آن آشنا شد و سپس به سراغ پیاده سازی و استفاده‌ی از آن رفت. چرا باید میزان دسترسی به منابع یک برنامه‌ی وب را محدود کرد؟ فرض کنید در حال ساخت یک web API هستید که کارش ذخیره سازی لیست وظایف اشخاص است و برای مثال از یک GET /api/todos برای دریافت لیست ظایف، یک POST /api/todos برای ثبت و یک PUT /api/todos/{id} برای تغییر موارد ثبت شده، تشکیل می‌شود. سؤال: چه مشکلی ممکن است به همراه این سه endpoint بروز کند؟ پاسخ: به حداقل چهار مورد زیر می‌توان اشاره کرد: - یک مهاجم سعی می‌کند با برنامه‌ای که تدارک دیده، هزاران وظیفه‌ی جدید را در چند ثانیه به سمت برنامه ارسال کند تا سبب خاتمه‌ی سرویس آن شود. - برنامه‌ی ما در حین سرویس دهی، به یک سرویس ثالث نیز وابسته‌است و آن سرویس ثالث، اجازه‌ی استفاده‌ی بیش از اندازه‌ی از منابع خود را نمی‌دهد. با رسیدن تعداد زیادی درخواست به برنامه‌ی ما تنها از طرف یک کاربر، به سقف مجاز استفاده‌ی از آن سرویس ثالث رسیده‌ایم و اکنون برنامه، برای تمام کاربران آن قابل استفاده نیست. - شخصی در حال دریافت اطلاعات تک تک کاربران است. از شماره یک شروع کرده و به همین نحو جلو می‌رود. برای دریافت اطلاعات کاربران، نیاز است شخص به سیستم وارد شده و اعتبارسنجی شود؛ یعنی به ازای هر درخواست، یک کوئری نیز به سمت بانک اطلاعاتی جهت بررسی وضعیت فعلی و آنی کاربر ارسال می‌شود. به همین جهت عدم کنترل میزان دسترسی به لیست اطلاعات کاربران، بار سنگین, ...ادامه مطلب

در قسمت قبل با مفاهیم، اصطلاحات و الگوریتم‌های مرتبط با میان‌افزار جدید Rate limiting مخصوص ASP.NET Core 7 آشنا شدیم که در پشت صحنه از امکانات موجود در فضای نام System.Threading.RateLimiting استفاده می‌کند. در این قسمت نحوه‌ی استفاده‌ی از آن‌را مرور خواهیم کرد. روش افزودن میان‌افزار RateLimiter به برنامه‌های ASP.NET Core شبیه به سایر میان‌افزارها، جهت فعالسازی میان‌افزار RateLimiter، ابتدا باید سرویس‌های متناظر با آن‌را به برنامه معرفی کرد و پس از فعالسازی میان‌افزار مسیریابی، آن‌‌را به زنجیره‌ی مدیریت یک درخواست معرفی نمود. برای نمونه در مثال زیر، امکان دسترسی به تمام درخواست‌ها، به 10 درخواست در دقیقه، محدود می‌شود که پارتیشن بندی آن (در مورد پارتیشن بندی در قسمت قبل بیشتر بحث شد)، بر اساس useame کاربر اعتبارسنجی شده و یا hostname یک کاربر غیراعتبارسنجی شده‌است: var builder = WebApplication.CreateBuilder(args); builder.Services.AddRateLimiter(options => { options.GlobalLimiter = PartitionedRateLimiter.Create<HttpContext, string>(httpContext => RateLimitPartition.GetFixedWindowLimiter( partitionKey: httpContext.User.Identity?.Name ?? httpContext.Request.Headers.Host.ToString(), factory: partition => new FixedWindowRateLimiterOptions { AutoReplenishment = true, PermitLimit = 10, QueueLimit = 0, Window = TimeSpan.FromMinutes(1) })); }); // ... var app = builder.Build(); // ... app.UseRouting(); app.UseRateLimiter(); app.Map, ...ادامه مطلب